FJORDE KLASSE SKÅBU SKULE 193?:  For lenge sidan var det ei ung jente som heitte Anne Rykhus. Ho var på budeie på ei seter. Så vart ho kjend med ein huldregut, og dei skulle snart gifta seg. På setra hadde dei ein nauthund, han skjøna at det var noko gale på ferde og flaug heim. Da hunden kom heim, reiste bonden åt setra og tok med seg børse. Det var nett den dagen ho Anne skulle gifte seg. Da bonden kom bortåt setra, fekk han sjå mykje folk på stølen. På ein svart øyk sat ho Anne, ho hadde bunad og gullkrone på hovudet. Bonden skjøna at no laut han skunda seg, og så skaut han over folka. Med ein gong vart det borte alt saman, berre Anne stod att på stulen. Huldregubben sa med det same han vart borte: – Du skal mykje få sjå, men lite forstå. Sidan såg Anne alle dei huldrefolka som var i bygda. Og etter den gongen vart ho vis.