Berre litt av Langlia. Foto: netcat

BRIT NILSEN: Grenda Lia på vestsida av Laugen går frå Ringebugrensa til Skodalsgrenda, og namnet er laga av naturgrunnordet li, som altså betyr «skråning i fjellsida, oftast skogkledd.» Vanlegvis er slike mykje brukte naturgrunnord samansette for å peike dei tydlegare ut, som til dømes Lauvlia eller Grønlia. Og tidlegare heitte da også grenda Langlia. I dag blir kortforma Lia brukt. Berre i det næraste lokalmiljøet kan eit slikt vanleg naturgrunnord fungere som namn. Dersom folk utanfor lokalmiljøet skal kunne forstå og bruke namnet, må det ha tillegg til seg, eller så må staden på ein eller annan måte vere så kjent at det peikar seg ut.